จิม-โสภณ คนกลัวผีที่ประสบความสำเร็จจากการทำหนังผี

ชื่อของ ‘จิม-โสภณ ศักดาพิศิษฏ์’ เป็นที่รู้จักในฐานะผู้กำกับหนังไทยแนวสยองขวัญหลายเรื่อง ไม่ว่าจะเป็น ลัดดาแลนด์, ชัตเตอร์กดติดวิญญาณ, แฝด, สี่แพร่ง, ห้าแพร่ง, โปรแกรมหน้าวิญญาณอาฆาต และ เพื่อน… ที่ระลึก ใครดูครบทุกเรื่องที่ว่ามาแล้ว ตอนนี้ก็อาจจะกำลังใจจดใจจ่อรอผลงานเรื่องใหม่ที่ผู้กำกับมากฝีมือคนนี้ได้มีโอกาสไปร่วมงานกับ Netflix สร้างซีรีส์แนวไซไฟลึกลับเรื่อง “เคว้ง” (The Stranded) ซึ่งเป็นออริจินัลไทยเรื่องแรกของ Netflix กำหนดออกอากาศทั่วโลกในวันที่ 15 พฤศจิกายนนี้ แต่ก่อนที่จะได้เคว้งไปพร้อมๆ กัน เรามีบทสัมภาษณ์ว่าด้วยการทำหนังผีและความกลัวผีของ จิม-โสภณ มาให้อ่านเป็นการอุ่นเครื่อง

จิมเล่าย้อนกลับไปถึงจุดเริ่มต้นของการก้าวเข้ามาอยู่วงการหนังผีว่า เขาเริ่มจากการทำหนังสั้นเพื่อฉายในกิจกรรมต่างๆ ของคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาฯ ตลอดระยะเวลา 4 ปี ที่อยู่ในรั้วมหาวิทยาลัย โดยหนังทุกเรื่องที่จิมสร้างไม่ว่าจะเป็นหนังรัก หรือหนังตลก ก็ล้วนแล้วแต่มีเรื่องของความตายและความสยองขวัญเข้ามาเกี่ยวข้องทั้งสิ้น จึงได้ค้นพบตัวเองว่าแท้ที่จริงแล้วเป็นคนชอบเรื่องราวลึกลับ

เสน่ห์ของการทำหนังผีที่ทำให้ผู้กำกับคนนี้ชื่นชอบมากที่สุดก็คือการได้เห็นปฏิกิริยาของผู้ชมที่มีต่อหนังโดยเฉพาะ ‘ความกลัว’ ซึ่งทำให้เขามีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นปฏิกิริยาเหล่านั้นจากผู้ชมที่กำลังอินกับหนังของเขา จนอดไม่ได้ที่จะต้อง ‘จดแต้ม’ ไว้ว่าฉากไหนที่คนดูชอบมากที่สุด ดูๆ แล้วเหมือนผู้ชายคนนี้จะไม่รู้สึกกลัวสิ่งที่เรียกว่าผีเลยแม้แต่น้อย แต่เมื่อถูกถามว่า “กลัวผีไหม?” เขาตอบแบบไม่ลังเลยเลยว่า “กลัวครับ”

ที่สำคัญเขายังมีความเชื่อว่าสิ่งลี้ลับมีอยู่จริง ถึงจะไม่เคยเจอผีเลยสักครั้งแต่จะสัมผัสได้ว่ารอบตัวหรือสภาพแวดล้อมขณะนั้นมีอะไรอยู่ ทำให้ทุกๆ ครั้งที่ไปออกกองถ่ายทำหนัง เวลามีทีมงานมากระซิบให้ฟังถึงเรื่องราวลี้ลับในกองถ่าย เขาต้องบอกทีมงานว่าถ้าเจออะไรแปลกๆ ไม่ต้องมาบอก จนได้ฉายาว่าเป็น “ผู้กำกับหนังผีที่กลัวผี”

เมื่อถามต่อว่า ผีที่น่ากลัวที่สุดสำหรับ จิม-โสภณ คือผีอะไร? คำตอบก็คือ “ผีทุกประเภทที่ไม่สามารถสื่อสารได้ หรือผีที่คุยไม่รู้เรื่อง เช่น ผีซอมบี้ หรือผีที่ก่อนตายมีความวิกลจริตไม่สามารถควบคุมและไม่สามารถต่อรองได้จะน่ากลัวกว่าผีปกติทั่วไป” และถ้าให้เลือกเป็นผี ผู้กำกับคนนี้บอกว่าขอเป็นวิญญาณที่สามารถล่องหนได้และคอยแอบสังเกตผู้คนในมุมมองที่ไม่เคยเปิดเผยมาก่อน

แต่ถึงจะกลัวผี จากผลงานที่ผ่านมาของ จิม-โสภณ คงเป็นเครื่องพิสูจน์ได้เป็นอย่างดีว่า ความกลัวไม่ได้มีอิทธิพลต่อความรักในการทำหนังของเขา และมีหลายครั้งที่เขาได้ถ่ายทอดความกลัวของตัวเองลงไปในหนังจนเกิดเป็นฉากที่หลอนอยู่ในใจผู้ชมหลายคนแบบลบออกจากหัวไม่ได้ และยังเชื่อว่าบรรยากาศความน่ากลัวสามารถสร้างขึ้นมาได้โดยไม่ต้องไปถ่ายทำในสถานที่จริงที่มีประวัติอาถรรพ์