Annie

Başkarakterini Büyük Buhran’dan Büyük Ekonomik Kriz dönemine uyarlayan Will Gluck’un ‘Annie’ yorumu ancak Taylor Swift’in New York’unda geçebilecek, şekerle kaplanmış kurumsal bir fantezi. 1924 yılında bir çizgi romanda karşımıza çıkan Amerika’nın optimistik yetimi bir kere daha fakirlere “Çok çalışırsanız zorlukları aşarsınız.” demek için karşımızda. Evlatlık olarak büyümüş cesur çocuk Annie, sosyal becerileri gelişmemiş milyarder Stacks ile şans eseri karşılaşır. Fakir insanlardan haz etmeyen Stacks, Annie ile birkaç şarkı söylediğinde bir insan olduğunu tekrardan hatırlayacaktır.
 

Annie karakteri, kapitalizmin her zaman pompalamaya çalıştığı umudun ete kemiğe bürünmüş hali gibi. Fakat Quvenzhané Wallis’in patolojik seviyedeki neşeli Annie yorumu gerçeklikten o kadar uzak ki herhangi bir iyimserliğe ilham vermesi mümkün değil. Genç oyuncu ‘Beasts of the Southern Wild / Düşler Diyarı’ndaki ‘cimcime’ performansını burada da tekrar ediyor. Annie’nin ruhsuzluğu karakterin gerçekten ısrarcı mı yoksa beyni yıkanmış biri mi olduğunu tam olarak açıklayamıyor. Müzikal numaraların kulak tırmalaması da cabası.
 

Film eski versiyonunun ırkçı alt metinlerini taşımasa da günümüz çocukları yerine ailelerin cüzdanlarına sesleniyor. Filmdeki her bir ürün karakterlere insanlardan daha çok yardımcı oluyor. David Ehrlich