Hafta Sonu

Son yılların en etkileyici aşk filmlerinden biri olduğunu rahatça söyleyebileceğimiz ‘Weekend’ geç de olsa bu ay Türkiye’de vizyona giriyor. 2012 yılında !f İstanbul’un Gökkuşağı bölümünde gösterilen ‘Weekend’, kariyerine kurgucu olarak başlayan Andrew Haigh’in ikinci uzun metrajı. İngiltere’de sessiz sedasız vizyona girdikten sonra birçok festival gezen film geniş bir hayran kitlesine sahip. Birçok yerden ödülle dönen yapım Uluslararası Sinefiller Birliği Ödülleri’nde En İyi Film dâhil dört adaylık kazanmış ve başrol oyuncularından Tom Cullen’a da En İyi Erkek Oyuncu ödülünü kazandırmıştı.

Nottingham yakınlarında toplu konutta yalnız bir yaşam süren Russell, halka açık bir yüzme havuzunda cankurtaranlık yaparak geçimini sağlamaktadır. Haftada bir arkadaşlarıyla bir araya gelen Russell, eşcinselliğini açık olarak yaşamayı tercih etmez. Yine arkadaşlarıyla buluştuğu bir gecenin ardından bir kulübe gider ve Glen’le tanışır. Beraber geçirdikleri gecenin sabahında Russell, Glen’in sanat projesinin bir parçası olduğunu fark eder. Glen, yattığı kişilerle röportaj yaparak bir enstalasyon hazırlamaktadır. İkilinin arasındaki samimiyet hızlıca gelişir ve sanattan, hayattan, politikadan konuşmaya başlarlar. Fakat önlerinde beraber vakit geçirebilecekleri sadece iki gün vardır. Çünkü Glen hafta sonunun ardından ABD’ye yüksek lisansa gidecektir.

İki gün boyunca karakterlerin çeşitli konular üzerine konuşmaları ve tartışmaları üzerine kurulan öykü akla Richard Linklater’ın ‘Before Sunrise / Gün Doğmadan’ (1995) ve ‘Before Sunset / Gün Batmadan’ (2004) filmlerini getiriyor. Tıpkı Jesse ve Celine gibi Russell ve Glen de beraber geçirecekleri çok kısa bir zamanları olmasına rağmen, bunu umursamadan her türlü can alıcı konuyu dürüstlükle ve samimiyetle tartışıyorlar, birbirlerinin zaaflarını acımasızca yüzlerine vuruyorlar. İki karakterin birbirlerine karşı gösterdikleri bu güçlü duygusal tepkiler onları bedensel olarak da çekmeye ve ikisinin de daha önce denemediği şeyleri yapmalarına vesile oluyor. Böylece bu iki beden keşfedemedikleri noktalarını da birbirleri sayesinde keşfetmeye başlıyor.
 

Russell ne kadar içine kapalı ve çekingen bir karakterse Glen o kadar dışavurumcu ve baskın biri olarak resmediliyor. Birbirine zıt bu iki karakter arasındaki çekim onları umutsuz bir aşk öyküsünün bir parçası haline getiriyor. Aralarındaki aşka ikna olmamızda ise Tom Cullen ve Chris New’ün performansları ile aralarında oluşan kimyanın büyük payı var. ‘Weekend’in zarif bir şekilde işlediği karakterlerinin senaryosuna derinlikli bir politik boyut kattığını da belirtmek gerek. Filmin, LGBTİ bireylerin kamu alanı mücadelesine dair çok incelikli bir şekilde gelişen tartışmayı öykünün ana çatışmalarından biri haline getirmesi aşk öyküsünü toplumsal bir noktaya da taşıyor. Çok düşük bir bütçeyle çekilen ve çok az mekânda geçen ‘Weekend’ bağımsız yapımlarda fazla göremediğimiz büyük bir teknik beceriye de sahip. Haigh özellikle dar alanlarda ustaca kullandığı kamerasıyla karakterlerin bütün ruh halini görsel olarak da filmine yediriyor. İki karakterin kamusal alanda birbirlerine temas etmek isteyip de edememelerinin yarattığı gerilimi karakterleri kadrajların içine sıkıştırarak resmediyor; karakterlerini tel örgülerin, otobüs pencerelerinin arkasına hapsederek onların çıkışsızlıklarını seyirciye de hissettirmeyi başarıyor.

Andrew Haigh’in ‘Weekend’in ardından dünya çapında bilinen bir yönetmene dönüştüğünü de not düşelim. Amerika’daki en kaliteli TV kanallarından HBO’nun üç eşcinsel erkeğin gösterişsiz ve sıradan hayatına odaklanan ‘Looking’ adlı dizisinin yaratıcı kadrosuna davet edilen Haigh bundan sonra farklı projelerde yer almak istediğini belirtiyor. ‘Weekend’in sakin ve incelikli anlatımına benzer bir tona sahip olan dizinin gerek ele aldığı karakterler gerek ‘olaysız’ öykü yapısıyla queer anlatılar içinde taze bir nefes olduğunu da belirtmeliyiz. Ali Deniz Şensöz