İnsan Avı

Soluk benizli, fazla kilolu, sefil, abur cubur ve alkole düşkün, Hamburg’lu terörle mücadele ajanı Günther Bachmann yeni John le Carré uyarlaması ‘A Most Wanted Man’in merkezinde yer alıyor. Karakterin, onu canlandıran Philip Seymour Hoffman’ın ölmeden önceki halini hatırlatıyor olması ise oldukça kötü bir tesadüf. Bu düşüncelerden uzaklaşmak ise zor. Çünkü perdede ağır aksak ilerleyen bu casusluk geriliminden geriye maalesef sadece bu karşılaştırma kalıyor.
 

11 Eylül ile ilgili hikâye Kuzey Almanya’daki bir limana takılıp kaldığında, filmde de sorunlar baş göstermeye başlıyor. “Şüpheli Çeçen İslamcı yakalanmalı mı yoksa yeni terörist bağlantıların ortaya çıkması için beklenmeli mi?” sorusu Hoffman’ın yarı resmi izleme ekibini Alman polisi ve Amerikan istihbaratı arasında bırakıyor. Hikâyedeki önemli dönüm noktaları düşünüldüğünde aslında her şey tıkırında gitmeli; fakat film akademik detaylarda kayboluyor ve film Le Carré’ın entrikacı ve her an hata yapabilecek karakterlerini unutuyor. İzleyicinin karakterlerle kuracağı özdeşleşme en temel seviyede bile gerçekleşmiyor. İnsan hakları savunucusu bir avukatı canlandıran Rachel McAdams’ın tüm çabalarına rağmen film yeni karşılaşmalar ve polis baskınları arasında güçlükle yol alıyor.
 

Beklendiği gibi, Anton Corbijn’in kurduğu güçlü görsel dünya filme parlaklık katıyor ve anlatıdaki aksayan noktaların üzerini kısmen kapatıyor. Fakat filmin inandırıcılığını baltalayan İngilizce diyaloglar (ve Hoffman’ın öfkeli performansı, oyuncu İskandinav bir Richard Burton gibi homurdanıyor) filmin sözde gerçekçiliğine zarar veriyor. Her şey maalesef beklenmedik bir şekilde sıradan. Trevor Johnston