Sicario

Romantik komedi çekme ihtimali en düşük yönetmenler listesinde kendisini sürekli üst sıralara taşıyan Denis Villeneuve, ‘Sicario’da Meksika’daki uyuşturucu çetelerinin sert, kasvetli, umuttan zerre kadar nasibini almamış dünyasına el atıyor. İnsanı nefessiz bırakan açılış sahnesi öylesine etkileyici ki, birçok yönetmenin dönem dönem kamerasını çevirdiği bu türde son sözü Villeneuve söyleyebilirmiş gibi hissediyorsunuz. Emily Blunt’ın canlandırdığı ajan Kate’in başını çektiği FBI ekibi bir çetenin inine girince, cesetlerin kokusunu koltuğunuzdan alacak hale geliyorsunuz. Görüntü yönetmeni Roger Deakins’ın dinamik kamerası bizi görmek istemediğimiz yerlere bakmaya zorluyor. Filmdeki cehennemvari görüntülerden bir kısmı Amat Escalante’ye Cannes’da En İyi Yönetmen ödülünü kazandıran ‘Heli’den (2013) ödünç alınmış gibi duruyor. Ne olursa olsun, Villeneuve izleyiciyi nasıl diken üstünde tutacağını biliyor.

Filmin iki saatlik süresi boyunca güzel bir sinematografi ve hiç durmayan bir tempo eşliğinde her türlü suç ve alçaklığı seyrettikten sonra geriye ne kalıyor sorusu tam olarak cevabını bulamıyor yine de. İyiler ve kötüler aynı şapkanın içinden çıkıyorlar evet, ama bunu epeydir biliyoruz zaten. Villeneuve’ün yine benzer şekilde sert bir dünyayı anlattığı ‘Prisoners / Tutsak’ta (2013) olduğu gibi, kendi nihilizmine biraz fazla gömüldüğünü söyleyebiliriz. Her şeye karşın, sizi kolayca içine çeken bir film bu; yalnız, çocuklar mümkünse uzak dursun. Guy Lodge