[title]
พี่เสือผู้เป็นเจ้าของร้านเล่าว่าในช่วงแรกที่เปิดร้านนั้นถึงกับมีคนมายืนเท้าเอวหัวเราะที่หน้าร้านแทบทุกวัน ต่างจากในสมัยนี้ที่คนหันมาให้ความสนใจกับแผ่นเสียงอีกครั้ง ระยะเวลากว่า 30 ปี อาจฟังดูเหมือนไม่ยาวนานนักหากคุณบังเอิญเอาไปเทียบกับทั้งชีวิตหรือนิจนิรันดร์ แต่เรากลับรู้สึกว่าหากไม่รักจริงก็คงทำแบบนี้ไม่ได้เช่นกัน สำหรับผู้ที่มาร้านนี้เป็นครั้งแรกอาจมีความรู้สึกเก้ๆ กังๆ อยู่สักหน่อย ด้วยความที่รูปแบบร้านนั้นต่างไปจากร้านแผ่นเสียงตามสมัยนิยมที่คุณรู้จักมักคุ้นอยู่ทั่วไป เพราะที่นี่ไม่มีพนักงานยืนจดๆ จ้องๆ หรือคอยถามอะไรให้ต้องรำคาญอารมณ์ หากมีรายชื่อเพลงหรือศิลปินอยู่ในใจแล้วจะเอ่ยปากถามพี่เสือเลยตรงๆ ก็ได้ หรือจะค่อยๆ เลือกทีละแผ่นจนลืมเวลาก็ได้เช่นกัน นั่นเป็นเหตุผลเดียวกับที่ทางร้านไม่ขายแผ่นเสียงผ่านโซเชียลเน็ตเวิร์ก ถึงแม้ว่าจะใช้เฟซบุ๊กเป็นหนึ่งช่องทางในการสื่อสารกับลูกค้าก็ตาม จะได้ภูมิใจว่าสามารถค้นหาซาวด์แทร็กความทรงจำได้ด้วยสองมือของตัวเอง ถึงแม้ว่าในวันนั้นเราจะเดินออกจากร้านต้นฉบับโดยที่ไม่ได้มีแผ่นเสียงใดๆ ติดไม้ติดมือออกมาด้วย แต่เ...