Noon Pitchatorn Santinatornkul — Sereechai Puttes/Time Out Bangkok

นุ่น-พิชชาธร สันตินธรกุล นักแสดงสาวน้อยหน้าใสที่ไม่ใช่แค่น้องสาวของนนกุล

รู้จักสาวหน้าสวย จากซีรีส์ My Dream The Series

เขียนโดย

วันพฤหัสบดี 27 กันยายน 2018

Facebook Twitter Pinterest Email WhatsApp

การโฆษณา

ถึงแม้อายุเพิ่งจะครบ 20 แต่ นุ่น-พิชชาธร สันตินธรกุล กลับมีผลการแสดงทั้งหนังสั้นอย่าง Every Beat Matters และโฆษณาหลายตัวที่น่าจะมีโอกาสได้ผ่านสายตาของหลายๆ คนกันมาบ้าง

ด้วยรุปหน้าที่คลับคล้าย และนามสกุลคุ้นตา — ใช่เลย สาวสวยคนนี้คือน้องสาวสุดที่รักของพระเอกดัง นน-ชานนท์ สันตินธรกุล

แต่นุ่นไม่ได้อยากเป็นแค่น้องสาวพี่นน เธอพร้อมพิสูจน์ความสามารถของตนเองกับบทบาทนักแสดงเต็มตัวในซีรีส์ยาวเรื่องแรก My Dream The Series นายในฝัน ที่ดัดแปลงจากซีรีส์วายชื่อดังจากโลกออนไลน์ และแน่นอนว่าโค้ชการแสดงของเธอจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจาก "เฮียนน" พี่ชายสุดหล่อของเธอนั่นเอง

นุ่นเริ่มสนใจการแสดงมาตั้งแต่เมื่อไหร่

ตั้งแต่แรกๆ เลยคือนุ่นกับเฮียนน ไปแคสต์งานเวลาไล่เลี่ยกัน แต่ว่าโรงเรียนนุ่นเขาไม่อนุญาตให้ทำอะไรอย่างงี้เลยค่ะ เฮียนนเลยได้ไปทำงานต่อ ซึ่งตอนนั้นหนูไม่ได้สนใจอะไรขนาดนั้น แล้วหนูเองก็เป็นคนที่ค่อนข้างทำกิจกรรมในโรงเรียนตลอด แต่ไม่ได้คิดว่าจะมาเป็นนักแสดง (หัวเราะ) พอจบม.6 ก็มีคนเรียกไปแคสต์งาน ซึ่งงานนั้นมันสนุกมาก (ทำเสียงตื่นเต้น) ประกอบกับเรายังเด็กมากแล้วเงินที่ได้ในตอนนั้นถือว่าเยอะมาก หนูรู้สึกว่าถ้าเราทำงานไปด้วยแล้วเรียนไปด้วยมันคงจะดี ก็เลยทำงานมาเรื่อยๆ และก็เริ่มชอบมาเรื่อยๆ

แล้วทำไมตัดสินใจแสดงซีรีส์ My Dream The Series

จริงๆ ไม่มีไรมากเลยค่ะ แค่รู้สึกว่าน่าสนใจ คือหนูไม่เคยถ่ายซีรีส์มาก่อน ตอนที่ได้แสดงเรื่องนี้ก็คิดเลยว่าอยากทำงานกับคนที่มี passion เพราะหนูเคยรู้จักกับพี่จ๊อบ [ปิยะวัฒน์ ใจเที่ยงธรรม] ในฐานะที่เป็นผู้กำกับของเฮียนน [Love Love You อยากบอกให้รู้ว่ารัาย] พี่จ๊อบตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้เขาก็ยังมีไฟในการทำซีรีส์ ทำหนังเหมือนเดิม

ซีรีส์วายเรื่องนี้เกี่ยวกับเด็กชายคนหนึ่งที่ฝันร้ายเรื่องครอบครัว แล้วเจอกับหนุ่มในฝัน (หัวเราะ) ถ้าตามสโลแกนของซีรีส์คือ "เปลี่ยนฝันร้ายเป็นฝันรัก" ทั้งเรื่องก็จะเกี่ยวกับความรักของหลายๆ คู่ที่แตกต่างกัน คนนึงมีความรักความทรงจำอยู่ในความฝัน อีกคนก็กำลังสับสนในเรื่องความรักทางเพศ ซีรีส์นี้ออกแนวแฟนตาซีไซไฟนิดนึงค่ะ เป็นครั้งแรกด้วยที่มีซีรีส์วายแบบนี้ …ในเรื่องหนูรับบทเป็น "ใยไหม" และกำลังคบกับ [ไกด์ นำแสดงโดย] เฟม-ชวินโรจน์ [ลิขิตเจริญสกุล] อยู่แล้ววันหนึ่งเขาก็เปลี่ยนไป เขาไปใกล้ชิดกับคนอื่นซึ่งเป็นผู้ชาย ทำให้เขาเกิดอาการสับสนกับความรู้สึกของตัวเองค่ะ

คาแร็กเตอร์ของตัวละครใกล้เคียงกับนุ่นบ้างไหม

จริงๆ ก็รู้สึกว่ามันต่างจากนุ่นมากๆ ในเรื่องใยไหมเขาจะเป็นคนที่ค่อนข้างมีความมั่นใจ นิ่งๆ ตรงไปตรงมา แต่ก็มีบางมุมที่ใยไหมมีเหมือนกับหนูคือ คิดมาก คิดเยอะ ชอบอยู่กับเพื่อน สิ่งที่ใยไหมไม่ค่อยแสดงออกเลยคือด้านมืดที่ไม่อยากให้ใครรู้ เพราะว่าเขาเติบโตมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่เพอร์เฟ็กต์ แต่ตัวหนูเนี่ยเป็นคนที่ชอบคิดว่าเอาเถอะ อะไรก็ได้ (หัวเราะ) หนูเป็นคนค่อนข้างไฮเปอร์ หัวเราะตลอดเวลา ส่วนใยไหมแทบจะไม่ยิ้มเลยค่ะ คือจะหน้านิ่งๆ แต่ตัวหนูจะไม่หยุดยิ้มเลย

สิ่งที่ยากที่สุดในการเล่นซีรีส์คืออะไร แล้วแตกต่างจากงานอื่นๆ ที่เคยทำอย่างไรบ้าง

สิ่งที่ยากสุดจริงๆ คือการเข้าซีนค่ะ สมมุติว่าเราทำการบ้านมาพอสมควร เรารู้สึกพอแล้วโอเคแล้ว แต่พออยู่หน้ากล้องเรารู้สึกว่ามันไม่ดีพอ เพราะว่าถ้าเราทำมา 100 พออยู่หน้ากล้องจริงๆ ต้องลดลงอีกเยอะมาก หนูรู้สึกว่ามันยาก เพราะบางทีทำการบ้านมามากเกินไป หนูก็เครียดและกดดันตัวเองด้วย เลยยังหาความพอดีในการเข้าซีนไม่ได้ หนูคิดว่าตรงนี้คงต้องใช้เวลาในการคุ้นชินค่ะ (หัวเราะ)

บางคนอาจจะมองว่าการแสดงซีรีส์ก็เหมือนกับการแสดงความรู้สึกของคน ใช่ไหมคะ แต่พอเรามาแสดงจริงๆ มันไม่ง่ายเลย คือทุกครั้งที่แสดงมันจะมีไฟมีกล้องหลายๆ ตัว เพื่อรับอารมณ์ของเราในครั้งเดียว แต่ภาพที่เราเห็นจากหน้าจอมันมีแค่นักแสดง แล้วหนูก็ไม่เคยรู้มาก่อนว่าการทำการบ้านกับตัวละครมันทำแบบนี้ หรือว่าการเข้าถึงคาแร็กเตอร์คนๆ นึงจะต้องทำยังไง ทุกอย่างถือว่าใหม่สำหรับหนู

เฮียนนได้ให้คำแนะนำเกี่ยวการแสดงบ้างไหม

มีบ้างเวลาที่หนูเข้าไปถามว่าต้องทำยังไง เขาก็จะพูดวิธีของเขามา ซึ่งบางทีหนูก็ไม่สามารถนำมาใช้ได้ เช่น ให้ท่องบท 400 รอบ หนูก็งงว่าท่องทำไมตั้ง 400 รอบ ถ้าเกิดท่องเยอะไปหนูกลัวว่ามันจะกลายเป็นคนละคาแร็กเตอร์ แล้วอีกอย่างหนูก็ไม่เคยมีความรักขนาดนั้น แต่คาแร็กเตอร์ต้องมีแฟน หนูก็ถามพี่นนว่าเคยมีความรักไหม ช่วยอธิบายให้ฟังที เขาก็แนะนำมาว่าไม่ต้องมีความรักก็ได้ ให้ลองมองหน้าคนนั้นแล้ววาดรูปดู แต่หนูวาดรูปไม่เก่ง พี่นนก็พูดว่าถ้ายิ่งคนวาดรูปไม่เก่งแล้วต้องมาวาดรูป มันยิ่งทำให้เราหลงใหลในสิ่งๆ นั้น ซึ่งมันก็จริงค่ะ พอได้วาดหน้า เฟม ชวิน ออกมา มันก็ดีขึ้น แต่หนูไม่ได้ชอบเขานะ แต่เหมือนมันมีความรู้สึกบางอย่างที่เข้าถึงเขามากขึ้น

รู้สึกกดดันไหมที่มีพี่ชายเป็นนักแสดง

หนูไม่ได้กดดันที่มีพี่เป็นนักแสดงเพราะเขาดังอยู่แล้ว หนูกดดันตัวเองมากกว่า หนูอยากทำออกมาให้ดีที่สุด ไม่อยากทำให้ใครต้องผิดหวัง แต่มันก็มีแรงกดดันบางอย่างเหมือนคนรู้จักพี่นนเยอะแล้วอาจจะทำให้คนรู้จักเขาต้องรู้จักเราด้วย ซึ่งคนๆ นั้นอาจจะคิดว่าพี่เก่งแล้วน้องก็ต้องเก่งด้วย ทำให้เรารู้สึกกดดันตัวเอง เพราะหนูก็ไม่ได้เก่ง แต่ว่าหนูก็อยากทำออกมาให้ได้ดีที่สุด

เวลารู้สึกกดดัน วิธีทำให้ตัวเองผ่อนคลายคืออะไร

นั่งสมาธิ (หัวเราะ) คือแรกๆ หนูฟังเพลงแล้วแต่มันไม่ผ่อนคลายค่ะ เพราะหนูชอบฟังเพลงบิ๊วตัวเองให้เป็นใยไหม มันจะมีเพลงที่หนูฟังประจำแล้วหนูรู้สึกว่าเพลงนี้เหมือนใยไหมมากๆ ถ้าต้องเข้าซีนก็จะพยายามฟังเพลงนี้ แต่ไม่บอกดีกว่าว่าเพลงอะไร (ทำท่าเขิน) เพลงนี้ทำให้ย้อนกลับไปคิดถึงทุกอย่างที่ใยไหมทำ แต่พอหนูยิ่งฟังบ่อยๆ มันยิ่งช้ำ หนูเลยเริ่มเปลี่ยนวิธีคลายเครียดเป็นนั่งสมาธิแทน (หัวเราะ) ก็คือนั่งหลับตาอยู่คนเดียว ไม่ยุ่งกับใคร สักประมาณ 5-10 นาที

เวลาว่างชอบหรือสนใจทำอะไรเป็นพิเศษบ้างไหม

กิน (หัวเราะ) ก็กินบ้าง นอนบ้าง ถ้าช่วงนี้ก็จะชอบออกไปเดินเล่น เดินเฉยๆ เลย แต่ถ้าถามว่าสนใจอะไรเป็นพิเศษจริงๆ มีเยอะมากค่ะ (หัวเราะ) จะเรียกว่าเป็นความฝัน ได้ไหมคะ มันค่อนข้างเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ละก็เพิ่มขึ้นทุกวันๆ เช่น ตั้งแต่เด็กๆ คิดว่าอยากจะขึ้นไปร้องเพลงบนเวที แต่เสียงหนูไม่เพราะก็เลยร้องเพลงกับตัวเองแค่นี้พอ โตมาหน่อยก็ชอบเต้น หนูอยากจะลองเต้นฮิปฮอปเหมือนที่เขาเต้นอยู่ในเอ็มวีเพลงพี่บี้ [สุกฤษฏิ์ วิเศษแก้ว] ไรเงี้ย

เคยคิดอยากจะเป็นล่ามแต่ก็ยังไม่ได้เก่งภาษาถึงขั้นจะเป็นล่าม ซึ่งตอนนี้สนใจภาษาจีนมาก เพราะครอบครัวทำธุรกิจที่ประเทศจีน คุณพ่อกับคุณแม่ต้องพยายามหาคนเป็นสื่อกลาง หนูเลยอยากช่วยธุรกิจที่บ้าน …จริงๆ หนูชอบแฟชั่นด้วยนะคะ แต่ว่าตัวหนูเองไม่ค่อยมีแฟชั่นเท่าไหร่ คือหนูชอบออกแบบชอบวาดรูป แล้วที่โรงเรียนมีกิจกรรมกีฬาสี หนูได้มีโอกาสออกแบบชุดแล้วมันก็ได้ใช้จริงด้วยนะคะ มันเป็นความภาคภูมิใจอย่างหนึ่ง แต่หนูก็ไม่ได้วาดรูปเก่งนะคะ

ในอนาคตอยากลองรับบทบาทไหนเป็นพิเศษบ้างไหม

อยากลองเล่นเป็นคนพิการค่ะ คือตอนเด็กๆ หนูเคยไปทำงานคล้ายๆ จิตอาสาพาคนพิการไปเล่นหุ้น ซึ่งหนูเล่นไม่เป็น หนูไปเป็นตาให้เขามากกว่า แต่หนูสัมผัสได้ว่าเขาไม่มีความต้องการให้เราช่วยอะไรเลย ตอนนั้นที่ตกใจมากคือหนูเห็นเขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา หนูก็ถามเขาว่าให้ช่วยดูโทรศัพท์ไหมคะ แล้วเขาก็ทำเหมือนว่าเราไปดูถูกเขา ซึ่งเขาอาจจะคิดว่าเขาแค่พิการทางสายตานะแต่มือไม่ได้พิการ แต่ในตอนนั้นความรู้สึกเราแค่อยากจะช่วยอะไรเขาบ้าง

หลังจากนั้นหนูก็กลับบ้านไปลองเป็นคนตาบอด เอาผ้ามาปิดตาแล้วเดินลงบันได หนูรู้สึกว่ามันยากมาก เราเลยคิดได้ว่าถ้าได้ลองเล่นบทเป็นคนพิการ มันหมายความว่าต้องเป็นคนพิการจริงๆ คือถ้าอยากให้คนเชื่ออะไรเราก็ต้องเป็นอย่างนั้นจริงๆ แล้วสังคมตอนนี้มันค่อนข้างโหดร้ายกับคนพิการ ถ้ามีซีรีส์หรือละครที่ทำให้เราและคนอื่นเข้าใจคนพิการได้ว่าจริงๆ เขาต้องการอะไร โดยที่ไม่ทำให้เขารู้สึกอึดอัดใดๆ มันก็คงดี … แล้วก็อีกบทหนึ่งหนูอยากเล่นเป็นอะไรก็ได้ที่ไม่ใช่มนุษย์ จะเป็นแนวไซไฟ แฟนตาซี หรืออะไรที่มันจินตนาการเยอะๆ ก็ได้

คิดว่าทำไมคนควรดูซีรีส์ My Dream The Series แล้วจะชักชวนคนที่ไม่อยากดูซีรีส์วายมาดูเรื่องนี้อย่างไรบ้าง

มันเป็นซีรีส์วายแนวใหม่ค่ะ ถ้าซีรีส์วายทั่วไปก็จะเป็นเรื่องรักๆ ที่เป็นรุ่นพี่รุ่นน้องในมหาวิทยาลัย แล้วเกี่ยวกับการเรียนอะไรอย่างนี้ ซึ่งเรื่องนี้ก็เกี่ยวกับการเรียนเหมือนกัน แต่ว่ามันเป็นแนวที่หนูชอบเลย คือจะหลุดออกมาจากโลกแห่งความจริง แบบเฮ้ย! เราไม่รู้ว่าคนในฝันของเขามันมีอยู่จริงรึเปล่า หรือเขาแค่คิดไปเอง แล้วมันจะเป็นไปได้ไหม หนูรู้สึกว่ามันน่าติดตามมากว่ามันจะลงเอยยังไง

หนูอยากบอกเขาว่าโลกสมัยนี้มันเปิดกว้างแล้ว อยากให้ลองเปิดใจ แล้วลองเปิดซีรีส์นี้ดู ไม่แน่อาจจะตกหลุมรักหรือไม่ก็ติดใจซีรีส์นี้ก็ได้ค่ะ อีกอย่างซีรีส์เรื่องนี้ไม่ได้มีแค่ความรักที่ต้องการจะสื่อออกมาเพียงอย่างเดียว มันมีข้อคิดอะไรหลายๆ อย่าง อย่างน้อยการดูเรื่องนี้ทำให้เราต้องได้รับอะไรดีๆ กลับมาบ้าง ก็อยากให้ลองดูค่ะ

My Dream The Series ฉายทุกวันพุธ เวลา 19.00 น. ทาง Line TV เริ่มตอนแรกวันที่ 10 ตุลาคม

เขียนโดย พัณณิตา คัทนศรี

การโฆษณา