อาหารสไตล์ตามใจน่ะ อยากทำอะไรก็ใส่ๆ ไป” โอม-ฐานทัศน์ ชมภูพล เจ้าของร้านอารมณ์ดีของ แสงท่าเตียน ร้านอาหารไทยสุดจองยากตอนนี้พูดติดตลก
แสงท่าเตียน เป็นร้านเล็กจิ๋วขนาด 5 โต๊ะ ที่ซ่อนตัวอยู่แถวท่าเตียน ไม่ไกลจากร้านเวียดนามดัง ตงกิง อันนัม ที่อยู่ไม่ไกลกัน “ก็มากินตงกิงนี่แหละ เลยเห็นห้องที่ว่างให้เช่าอยู่” เขาเล่าที่มาที่ไป
จุดเริ่มต้นเกิดจากโอมเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยที่ชอบทำอาหารมาก เข้าครัวช่วยแม่หยิบจับตั้งแต่เด็กและยังมีหัวคิดสร้างสรรค์ดัดแปลงสูตรไปเรื่อย ด้วยความที่รสมือดีเลยไม่ได้แค่ทำกินเอง แต่ยังเผื่อแผ่ให้เพื่อนด้วย ด้วยแรงยุของเพื่อน และเกิดจับพลัดจับผลูมาได้ตึกแถวที่เคยเป็นโรงน้ำแข็งเก่าในย่านท่าเตียน แสงท่าเตียนก็เลยเกิดขึ้นแบบงงๆ เมื่อ 14 กุมภาพันธ์ที่ผ่านมา นับถึงตอนนี้แสงก็มีอายุได้ 7 เดือนพอดี — แต่คิวจองนั้นยาวไปเกินกว่านี้มากแล้ว
เจ้าของชื่อโอม ท่าเตียนคือชื่อย่าน แล้วชื่อ ‘แสง’ นั้นมาจากไหน? ถามได้ความว่า ‘แสง’ คือชื่อของคุณปู่ที่เสียไปแล้วของโอม เป็นคนที่เขาบอกว่าให้โอกาสและการสนับสนุนเขามาตลอดเมื่อยังมีชีวิต การเอาชื่อคุณปู่มาตั้งชื่อร้านเลยไม่ใช่เป็นการระลึกถึง แต่ยังเป็นมงคลอีกด้วย
ถึงจะพูดขำๆ ว่าเป็นอาหารตามใจ แต่อาหารของแสงท่าเตียนก็คืออาหารไทย ไทยใต้ ไทยจีนที่เราคุ้นเคย เป็นอาหารและรสชาติแบบที่หลายคนเรียกติดปากกันว่าอาหารรสมือแม่นั่นแหละ แค่แม่คนนี้ติดหวานสักหน่อย รสอาหารเลยจะกระเดียดไปทางนั้น — ซึ่งโอมก็รู้ตัว “เราติดหวานนิดนึง” เขาว่า “ตอนแรกก็เกร็งๆ เวลาตักน้ำตาลใส่ [อาหาร] ตอนคนว่าหวานไป แต่เราว่ามันต้องเท่านี้ล่ะ ก็ เอาวะ เป็นตัวเอง” ซึ่งอันนี้เราว่าดี หวานก็หวาน จริงใจ
แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะหวานโดด หวานของแสงท่าเตียนให้ฟีลหวานคนภาคกลาง แค่คนที่ไม่กินหวานก็แปร่งลิ้นสักหน่อย ทดแทนด้วยรสจัดจากเครื่องแกงตำเอง รสชาติจัดจ้านแบบคนทำกับข้าวไม่หวงเครื่อง และเนื้อสัตว์และของทะเลชิ้นโต โดยทุกจานโอมจะเป็นคนลงกระทะลงหม้อเองทั้งหมด
จานชื่อดังที่เราแนะนำให้สั่ง (เพราะมีคนบอกมาอีกทีเป็นทอดๆ) คือหมูสามชั้นทอดน้ำปลา หมูชิ้นโตที่ทอดจนกรอบนอกนุ่มใน; ข้าวขยำปู ข้าวสวยมาพร้อมกับเนื้อปูก้อน หอมและพริขี้หนูซอย และน้ำจิ้มซีฟู้ดรสจัดจ้าน ให้เราให้สนุกคลุกไปน้ำลายสอไปกันเองบนโต๊ะ; หลนปู เครื่องจิ้มน้ำกะทิที่กินได้เพลินๆ กับผักสด; ไข่พะโล้ต้มยำ ไขยางมะตูมในน้ำพะโล้ที่ปรุงเสียจนแซบ; และตำสตรอว์เบอร์รีกะปิหมูหวาน จานโปรดของเจ้าของร้านที่มีทั้งสตรอว์เบอร์รี สะตอ ชะอม หมูหวานหนุบหนับ และน้ำยำรสจัด, และปิดท้ายด้วยโรตีกรอบกุสินารา ที่โอมได้สูตรเมื่อครั้งตามคุณแม่ไปแสวงบุญที่อินเดีย แถมมากับบุญที่ได้กลับมาคือสูตรแป้งโรตีพับรูปสามเหลี่ยมที่ทอดจนป่องกลาง โรยน้ำตาลและราดนมข้น หอม กรอบ เคี้ยวเพลิน
เราลืมจดราคามา แต่รวมๆ ไม่โหดร้าย ไปเจ็ดคน สั่งเต็มโต๊ะเป็นสิบอย่าง หารออกมาก็ประมาณคนละพันบาท