Sebadoh

80’ler ümitsiz ve boğucu bir atmosferle kapanırken Amerikan müziği için de ufukta büyük bir umut ışığı yoktu. Ortalıkta yalnızca artık iyice rayına oturmuş MTV geleneği, stadyumlarda turlayan veteran rock yıldızları ve kendi köşelerinde takılan metalciler vardı. Derken birkaç yıl içinde oyun hızla değişti. Sonic Youth, Dinosaur Jr. gibi isimler ticari kaygıları ve teknik kusursuzluğu bir yana bırakıp müziği yeniden kendini dolaysız olarak ifade etmenin bir biçimi haline getirdiler. Üstelik tüm bu dönüşüm birkaç yıl içinde gerçekleşti. Pavement, Nirvana, Alice in Chains, Slint hepsi kısa bir zaman içinde en önemli albümlerini art arda yayınladılar. Bu büyük patlamanın mütevazı üyelerinden biri de Dinosaur Jr.’ın bas gitaristi Lou Barlow’du. Grupla yollarını ayırdıktan kısa süre sonra Sebadoh’yu kurdu ve ABD’deki indie devriminin esas elemanlarından birine dönüştü. Sebadoh’nun en kendine özgü yanı sakin, süslemelerden uzak bir lo-fi müzik icra ederken bir anda dümeni hırçın bir punk rock’a kırabilen dalgalı sound’uydu.  Grup gerçekten de bir odaya kurulup müzik yapan arkadaşlarınızı dinliyormuşsunuz hissi yaratıyordu. Birisi akustik gitarı kapıp kederli bir şarkı söyler, birkaç dakika sonra bir koro sehpalarda ritim tutarak hep bir ağızdan neşeli bir şarkı patlatır. Sebadoh sihirli bir şekilde kasetlerden, CD’lerden çıkıp gerçekten yanınızdaymış hissi yaratabiliyordu. İki yıl önce yayınladıkları ‘Defend Yourself’i dinlediğinizde bunu hâlâ yapabildiklerini göreceksiniz. Bu ay Salon’da gerçek bir indie efsanesini ağırlıyoruz, kaçırırsanız pişman olursunuz. Mehmet Ak