Tiyatro
İstanbul sahnesinin en iyi oyunları, tiyatro bilgileri ve röportajlar
Alice
Lewis Carroll’un efsane eseri ‘Alice Harikalar Diyarında’, Serdar Biliş’in yönetmenliği ve Beyhan Murphy’nin koreografisiyle bir müzikale dönüştü. Ancak klasik bir ‘Alice’ yorumu izlemeyi beklemeyin. Eserin bu versiyonunda, kahramanımız bir mobil uygulamanın çağrısına uyuyor, beyaz tavşanı takip ederek sanal bir dünyanın içine dalıyor ve olaylar gelişiyor. ‘Alice’ ünlü isimlerle dolu oyuncu kadrosuyla da henüz sahnelenmeden epey konuşuldu. Dev bir sahne prodüksiyonuna sahip müzikalde Alice’i Serenay Sarıkaya, kraliçeyi Ezgi Mola, tavşanı Enis Arıkan, kralı ise İbrahim Selim ete kemiğe büründürüyor. Görsel efektleri, göz alıcı kostümleri ve etkileyici müzikleri ile ‘Alice’ sezonun en dikkat çekici işlerinden biri.
Musiki dolu bir aşk hikayesi
“Tiyatro müzisyenliği yapan çok az kişi var.” - Burçak Çöllü- Kalbe yumruk gibi inen, incelikli, buruk bir aşk öyküsü… Birçok tiyatro oyunundaki hafızalarımıza kazınan müziklerinin yaratıcısı Burçak Çöllü’nün yönettiği, metnini ve şarkı sözlerini yazdığı, müziklerini bestelediği, her yönüyle güçlü bir kadın oyunu ‘Nihayet Makamı’. 1900’lü yılların başında geçen hikayede şair Şehvar Hanım ve hizmetlisi Sabriye’ye hayat veren Ayşegül Uraz ile Gülhan Kadim, bu sezonun en soluksuz izlenecek performanslarına imza atıyor. Bu içten ve sıcacık oyunda karakterler katman katman, ilmek ilmek işlenmiş... Oyunun bir diğer başarısı da müziğin, Dolunay Pircioğlu ve Ayşegül Aykaç’ın performansları aracılığıyla üçüncü oyuncu olarak oyuna dahil edilmiş olması. Dekoru, ışığı, kostümleri ile hem geçmişe hem de özlediğimiz bugüne dair bir hikaye anlatıyor ‘Nihayet Makamı’. Etkisinden kolay kolay çıkamayacağınız, pamuklara sarıp sarmalamak isteyeceğiniz, özenine hayran olacağınız bu büyülü makamın peşine mutlaka düşün. Tiyatroda sizi daha çok müzisyen yönünüzle görmeye alışkınız. Ama ‘Nihayet Makamı’nda besteci, yazar ve yönetmen olarak yer alıyorsunuz. Nasıl gelişti süreç? Burçak Çöllü Önceden de yazıp yönetiyordum. Ancak bu kadar görünür hale gelmemişti. Aslında çocuk yaşta karar verdim tiyatro yapmaya. O zaman da yazmak, yönetmek, beste yapmak istiyordum. Bütüncül tasarlamaya alıştım, öyle büyüdüm. Konservatuvara başladığımda biraz tiyatrodan uzaklaştım ama süreç boyunca oyun yazıyordum. Yük
Don Kişot’um Ben
‘Don Kişot’ hikayesini Mihail Bulgakov’un elinden çıkma bir metinle sahneye taşıyan oyun Baba Sahne imzalı. Oyunda Don Kişot’u Ozan Güven, Sancho Panza’yı ise Günay Karacaoğlu ete kemiğe büründürüyor. Güven’in uzun yıllar sonra sahneye dönmesine vesile olan ‘Don Kişot’um Ben’in yönetmen koltuğunda Emrah Eren oturuyor.
Esaretin Bedeli
Stephen King’in eseri ‘Esaretin Bedeli’ Çolpan İlhan & Sadri Alışık Tiyatrosu tarafından sahneleniyor. Karısını ve sevgilisini öldürdüğü iddiasıyla Shawshank Hapishanesi’ne gönderilen Andy karakterinin mahkumiyet sürecinde umudunu asla yitirmeyişini anlatan oyunu Şakir Gürzumar yönetti.
En çok okunan röportajlar
“Çalışmaya başladığımda ben de bir Zebercet olduğumu anladım”
1973 yılında yayımlanan, 1987 yılında ise Ömer Kavur tarafından sinemaya uyarlanan ‘Anayurt Oteli’, hem edebi hem de sinemasal olarak büyük bir hayran kitlesine sahip, kült bir eser. Romanın başkahramanı Zebercet ise otel kadar karanlık varlığı ile birçokları için cezbedici bir karakter. Ve bu karakter şimdi de Talimhane Tiyatrosu’nun 22. İstanbul Tiyatro Festivali için hazırladığı ‘Zebercet’te ete kemiğe bürünüyor. Yeni neslin başarılı kalemi Firuze Engin’in uyarladığı, Kerem Ayan’ın (İstanbul Film Festivali Direktörü) yönettiği ve Halil Babür’ün sahnede tek başına nefis bir performansla hayat verdiği ‘Zebercet’in kafamızdaki kalıpları yıkan bir yorum olduğunu söylemek mümkün. Alışıldık, ketum ve soğuk Zebercet yerine bir nevi onu deşerek içindeki yaşayan yanı bulmaya odaklanıyorlar. Zebercet’in kendini anlattığı oyun, roman ve filmdeki olaylara sadık kalmakla beraber karaktere bambaşka bir gözle bakmanızı da sağlıyor. ‘Anayurt Oteli’ni yeniden canlandırma ihtiyacı nereden doğdu? Firuze Engin Bu fikir aslında Kerem’den çıktı. İlk çalıştığımız dönemlerde birbirimize de çok sorduk bu soruyu. “Neden bir oyuncu Zebercet’i oynamak istesin ki? Çok karanlık bir karakter. Ve biz neden bu işi yapmak isteyelim ki, beni neden bu karanlığa sokuyorsunuz?” Romanı seviyordum ama bendeki hatırası basık, iç karartıcı bir roman olduğuydu. Ama artık öyle olduğunu düşünmüyorum. Üzerine çalıştıkça değişti fikrim. Yolda ilerlerken gerçekten çok evrensel bir karakter olduğunu gördüm. Zamansız,
