Kültür & Sanat

  Çizimlerinizin, insanların hissettiklerini dile getirmek gibi önemli bir misyonu var bence. Bu yüzden mi kitaplarınızdan birinin adı ‘Sanki Sen Aynı Ben’? Evet, hemen hemen aldığım tüm geri bildirimlerde bu var. “Ben de böyle hissetmiştim ama söyleyememiştim,” diyen çok fazla okuyucu/takipçi bulunuyor. Kitabın ismi için de okuyucuyla bir ortaklık kurayım istiyordum. İlk başta ‘Sanki Sen’ olabilir diye düşünmüştüm ama sonradan o, biraz tepeden bakan bir isim gibi geldi. ‘Sanki Sen Aynı Ben’ daha çok içime sindi, fonetik olarak da daha uygun geldi.  Çizimlerinizle insanların sesi olduğunuzu bilmek nasıl bir duygu? İlk başta bayağı hoşuma gidiyordu ama sonra “Acaba çok mu kendimi açık ediyorum?” diye düşünmeye başladım. Beni benden daha iyi tanıyan insanlar oluştu neredeyse. Takip eden kitle büyüyünce sanki benimle ilgili bir sırrı da keşfetmiş olduklarını hissediyorum. O yüzden aslında biraz da korkutucu değil desem yalan olur.  Çizgilerinizin oturması ve kendi stilinizi bulmanız ne kadar zamanınızı aldı? 10 seneyi buldu diyebilirim. Arada düşünüyorum; 10 sene başka bir şeyle uğraşsaydım, ne bileyim mesela bilardo oynasaydım çok iyi bir bilardo oyuncusu olabilirdim. Ya da keşiş olsaydım üçüncü gözü açabilirdim. Ama ben karikatür üzerine ihtisas yapmaya karar verdim. Bu süreçte de çok fazla kovuldum, geri çevrildim, başka işler denedim ama mutlu olamadım. Karikatür dünyasına girmek çok maceralı bir iş oldu. Şu anda dergiler kapanıyor malum ve eğer ben kariyer yapmadan de

  Borusan Contemporary’nin düzenlediği ‘Bill Viola: Geçici’ sergisinde, 40 yılı aşkın süredir üretimine devam eden ve video sanatının önde gelen isimlerinden olan Viola’nın farklı dönemlerdeki eserlerini bir arada görebilirsiniz. Sadece hafta sonları ziyaret edilebilen müze, sergi süresini oldukça uzun tutuyor. Yani takvim uyuşmazlığı sebebiyle bu etkileyici sergiyi kaçırma ihtimaliniz yok. Biz yine de ziyaretinizi fazla ertelememenizi ve Bill Viola eserlerini bir an önce görmenizi tavsiye ederiz. Sizi soğuk kış günlerinde pencerelerinden İstanbul’un en güzel halini görebileceğiniz bir yapının içinde sanatla baş başa kalmaya davet ediyoruz.  Bill Viola’nın yaşamı ve sanatı arasındaki ilişki Bill Viola, kendi yaşamını hikayeleştirmek (ya da pazarlamak) konusunda meziyetli bir sanatçı. Bir video kamerayı eline ilk aldığı yıl olan 1970’te bir sanat öğrencisiymiş. O zamanların en yeni teknoloji ürününü ilkel ve elverişsiz diye hatırlıyor. Kırmızı tuşuna basınca kayıt almaktan öteye gidemeyen ve görüntüleri siyah ve beyaz olarak kaydeden bir alet… Yapabilecekleri sınırlı olduğundan, kimse onu bir kariyer aracı olarak görmezmiş. Viola ise o tuşa basıp da görüntülerden önce ortaya çıkan mavi akkoru gördüğünde, içinden bir ses bunu yapmaya hayat boyu devam edeceğini söylemiş. Kamerasıyla ilişkisini böyle romantik ve spiritüel bir tonla dile getiren Viola, o zamanlar sanatçılar tarafından pek rağbet görmeyen bu medyumun kullanım olanaklarını genişleten ve ismi onla anılan büyük bir

Uzun zamandır Hong Kong’da yaşıyorsunuz. Nerden çıktı Hong Kong?  Yakın bir Hong Konglu arkadaşımın ısrarıyla (o da fotoğrafçı ve dijital sanatla uğraşıyor) üç ay için, deneme amaçlı gelmiştim ve sekiz yıldır Hong Kong’dayım. Doğrusu Uzak Doğu’da yaşamak hep hayalimdi ve Hong Kong’da İngilizce konuşulması ve çok sayıda yabancı olması önemli etken oldu. Mesela Japonya en favori ülkem ama orada yaşamak ve para kazanmak için mutlaka lisanlarını ve kültürlerini mükemmel derecede öğrenmeniz gerekiyor. Ama Hong Kong Amerika ve Avrupa standartlarında, Çin’le de alakası yok.   İstanbul’a sık geliyor musunuz?  Her sene gelip üç ay kalıyorum. Genelde yaz ayları oluyor çünkü Hong Kong’un yazı çekilemeyecek kadar sıcak ve nemli. Bu sefer 2020 Ocak ayında tekrar bir müddetliğine gelmem gerekiyor.  Siz yoksunuz ama fotoğraflarınız “The Outsiders” adlı sergiyle yeni yıla girerken İstanbullularla buluşuyor. Setup’la yollarınız nasıl kesişti? Amerika’dan tanıştığım eski ve yakın arkadaşım olan Arthole Berlin sanat platformunun sahibi Çiğdem Sungur, daha önceden ortak olduğu otelinde işlerimi birkaç kez sergilemişti. Daha sonra sanatla daha çom ilgilenmeye karar verdi ve benimle çalışmak istedi. Bunun için de sanatla iyi bir bağı olan ve önceden değişik sergilere ev sahipliği yapmış Setup’ı teklif etti. Tabii ki seve seve kabul ettim. Bu gibi işlerde en güvendiklerinizle çalışmak çok önemli.  Bu sergide neler yer alıyor?  Hem Setup’ın sahibi Ümit hem Çiğdem h