Film

‘La grande bellezza / Muhteşem Güzellik’ (2013) ve ‘Youth / Gençlik’ (2015) gibi filmlerin yönetmeni olan Paolo Sorrentino, günümüz İtalyan sinemasının en nevi şahsına münhasır isimlerinden biri. Yönetmenin son filmi ise İtalya eski başbakanı Silvio Berlusconi’nin hayatını konu alan bir biyografi. Filmde Berlusconi’yi ‘La grande bellezza’nın da başrolünde olan Toni Servillo canlandırıyor. Sorrentino, bir yandan kendine has mizahi üslubuyla Berlusconi’nin skandallarla dolu özel hayatına bakarken, bir yandan da İtalya’nın siyasi iklimini hicvediyor. İki bölümden oluşan film, bazı eleştirmenler tarafından sinema için çekilmiş bir tür televizyon dizisi olarak da yorumlandı. Sorrentino, daha önce de ‘The Young Pope’ dizisinde sır adışı bir papa figürü üzerinden güncel siyasete eleştirilerini yöneltmişti. Yönetmenin Fellini gibi İtalyan sinemasının usta yönetmenlerinden beslenen aşırılıklarla dolu estetiğini sevenler, bu filmi kaçırmamalı.

Thomas Vinterberg, Lars von Trier ile beraber Dogma 95 akımının kurucularından biri olarak anılıyor. ‘Festen / Şölen’ (1998), ‘Submarino’ (2010) ve ‘Jagten / Onur Savaşı’ (2012) filmleriyle hatırlayabileceğiniz Danimarkalı yönetmenin son filmi ise 2000 yılında gerçekleşen bir denizaltı kazasını konu ediniyor. Filmin oyuncu kadrosunda Léa Seydoux, Colin Firth ve Matthias Schoenaerts gibi meşhur isimler var.   Rus donanmasına ait K-141 Kursk denizaltısının asla batmayacağı ve çok dayanıklı olduğu varsayılmaktadır. Ancak Barents Denizi’nde ilerlediği sırada denizaltında beklenmedik patlamalar gerçekleşir ve kayıplar yaşanır. Zamanın daralmasına ve hayatta kalanlar için tehlikenin devam etmesine rağmen Rusya siyasi sebeplerden ötürü İngiltere, Fransa ve Norveç’in teklif ettiği yardımları geri çevirir. Gerçek bir olaydan uyarlanan, politik tonu yüksek bir dram.

Aile bağları Alfonso Cuarón, çoğu yönetmene nasip olmayacak bir başarıya imza attı ve ailesinden ilham ilan ‘Roma’yla tüm dünyanın ilgisini çeken ama aynı zamanda hayli bireysel olan bir hikaye anlattı. Yönetmenle, 10 dalda Oscar’a aday olan filmin perde arkasını konuştuk. “Aile söz konusu olunca derinlere inmekten korkuyoruz.”  Alfonso Cuarón’un etkileyici CV'sinde ona En İyi Yönetmen Oscar’ını kazandıran ‘Gravity / Yerçekimi’nin yanı sıra en iyi Harry Potter filmi (‘The Prisoner of Azkaban / Azkaban Tutsağı’), klasikleşen bir distopya eseri (‘Children of Men / Son Umut’) ve bir yol hikayesi anlatan bağımsız cevher (‘Y Tu Mamá También / Ananı da!’) de yer alıyor. Yani Cuarón, kendi geçmişine dönüp bakma hakkını çoktan elde etti. Meksikalı yönetmen, usta işi otobiyografik filmi ‘Roma’ ile işte bunu yapıyor ve 1970’lere dönerek çocukluğunun Meksiko’sunda geçen bir hikaye anlatıyor. Sinemada hiç duygulanmayanların bile gönül tellerini titreten film, Cuarón’u büyüten kadına bir saygı duruşu niteliğinde.  ‘Roma’ çocukluğunuzdan ilham almasına rağmen neden 10 yaşındaki Alfonso hakkında değil? Kendi gözümden çocukluğumu incelemek ilgimi hiç çekmiyordu. Daha çok dünyada en çok sevdiğim insanlardan biriyle aramdaki ilişki ve birbirinden tamamen farklı iki evrenden gelmemizle yüzleşmeye çalışıyordum. Her şeyi şekillendirmeye başlayan bu oldu. Annemle babamın boşanmasını içeren bir dönemdi ve bir şekilde bunu ele almak istedim.  Gerçek hayattaki Cleo olan Libo, ona “Senin hakkın

Damla Sönmez’in başrolünü üstlendiği ‘Sibel’, hayli bereketli bir festival turnesinden sonra bu ay gösterime giriyor. Sönmez ile yalnızca ıslıkla anlaşabilen Sibel karakterini ve filmin arka planını konuştuk. “Farklı olandan korkuyoruz.” Adana Film Festivali’nden Locarno Uluslararası Film Haftası’na kadar, ziyaret ettiği sinema etkinliklerinden bolca methiye ve hatırı sayılır sayıda ödülle dönmüştü ‘Sibel’. Çağla Zencirci ve Guillaume Giovanetti ikilisinin yönettiği film, sakinlerinin kuşdiliyle iletişime geçtiği Giresun, Kuşköy’de geçiyor. Gerçekte olduğu gibi filmde de artık köylüler, yayladayken eskisi kadar sıklıkla ıslık çalarak haberleşmiyorlar. Ama Damla Sönmez’in canlandırdığı Sibel karakteri, çocukken geçirdiği bir hastalık yüzünden konuşamıyor ve yalnızca ıslıkla iletişim kurabiliyor. Sibel’i diğer köylülerden ayıran tek fark bu değil. Asi ruhlu genç kız, tüfeğini yanına alarak tek başına köyün belası olan kurdu avlamaya çalışıyor ve bu sırada bir adamla karşılaştıktan sonra, köylüler ile arası iyice açılıyor. Konuşamaması, ne Sibel’in ne de Damla Sönmez’in önünde bir engel. Sibel tüm köye kafa tutarken Sönmez de filmin ritmini belirleyen kusursuz bir performansla ıslık çalıyor, koşuyor ve sessiz çığlıklar atıyor. Şimdi sözü Adana Film Festivali ve Londra Film Haftası’nda en iyi oyuncu ödüllerini kazanan Sönmez’e bırakıyoruz ve sessiz bir karakteri nasıl dile getirdiğini dinliyoruz.  Köyde kuşdiliyle haberleşenler ile tanışma, vakit geçirme fırsatı buldunuz mu?