Canan Bozbağ - ‘Yekpare’

Babası Louis Kahn’ı çok erken yaşta kaybeden ve onu araştırma-anlama çabasına girişen Nathaniel Kahn’ın yönetmenliğini yaptığı ‘My Architect, a Son’s Journey’ (Mimar Babam) adlı filmde (izlemeyenlere tavsiye edilir) Louis Kahn öğrencilerine “Tuğlaya ne olmak istediğini sorun o size söyler” der. Canan Bozbağ’ın tekniği ile birebir örtüşen bu söz, sanatçının malzemesiyle ilişkisine birebir referans veriyor. Malzemenin, Bozbağ’ın bir pazarda rastladığı ve elinden bırakamadığı sanayi elek telleri olduğunu da bilmeyenlere fısıldamış olalım. Bu keşifte sanat eğitimi öncesinde aldığı kimya mühendisliği eğitimi ve madenci bir babanın kızı olmasının ne denli etkisi olduğu tartışılır. Canan Bozbağ’ın etrafınızda süzülen, boşlukta asılı kalmışçasına uçuşan heykelleri soyut olduğu kadar yoğun duygular verebilen bir şiirsellikte. Formları ve malzemesiyle kışkırtıcı. Metalin soğuk, inatçı ve kaskatı duruşu Bozbağ’ın illüzyonuyla bir anda dünyanın en iyi şekle giren en yumuşak malzemesi olur ve özgürlük fısıldar insana. Gölgeleri de onlara can verir. Bu heykellerinin yanı sıra Giacomotti’yi akla getiren bronz heykelleri de var kendisinin. Mimar Şevki Pekin’e ait muhteşem düzenlemesiyle tasarlanan ‘Yekpare’ başlıklı sergiyi ayın 10’undan itibaren Milli Reasürans Sanat Galerisi’nde görebilirsiniz.
 

Pazar, Pazartesi hariç her gün 11.00-18.30 arasında açık.  www.millireasuranssanatgalerisi.com