[image]
[title]Yönetmeninizden esinlenen bir karakteri canlandırmak konusunda endişeleriniz var mıydı?
Almodóvar söz konusu olunca endişelenmek çok zor. Tam aksine, dostumla birlikte yapmam gereken bir filmdi. ‘La piel que habito / İçimde Yaşadığım Deri’de gergin bir deneyimimiz oldu, çünkü özetle onunla birlikte çalışmadığım 22 senenin ardından kameranın önünde daha güvende hissetmemi sağlayan araçlarla karşısına çıktım. Dostuma “Bak, ne oldum!” diye kendimi göstermek istiyordum. Ama tüm bunların Amerikalı yönetmenler için iyi olduğunu ama kendisine göre olmadığını düşünüyordu. Beni tekrar araması ve kendisini oynamam için bana güvenmesi çok hoştu. Bir oyuncu olarak yaşamımın en iyi dönemlerinden biri oldu.
Bu gerginlik sürdü mü?
Hayır. İspanya’da dediğimiz gibi kan, nehre ulaşmadı. Yalnızca sette, karaktere nasıl yaklaşacağımızla ilgili profesyonel tartışmalar yaşamadık. “Önce bildiğin gibi yap, sonra benim bildiğim gibi yaparız,” benzeri bir durumdu. Tabii ki yönetmen o olduğu için, kendi bildiği yolu seçecekti [gülüyor].
Faydalandığınız bu araçlar, oyunculuğunuza mı yoksa film yıldızı kimliğinize mi faydalı oluyordu?
Yıldızlık sistemi Hollywood’da büyük rol oynuyor, filmlerde oyuncuların sözü çok geçiyor. Avrupa’da durum farklı. Komuta yönetmende. Büyük olasılıkla bunu unutmuştum.
Bir filmin harika mı, yoksa berbat mı olacağını sette sezdiğiniz oluyor mu?
Herkes bilseydi, bu iş kolay olurdu. Zengin olmak için ‘Titanic’i ve ardından saygı görmek için ‘8½ / Sekiz Buçuk’u yapardın. Yazar veya ressam olmak gibi bir şey değil; çok daha fazla insanla birlikte yapıyorsun bu işi. Almodóvar ekranda görünen her şey için inanılmaz titiz çalışıyor.
Antonio Banderas adlı bir parfüm markanız var. Bir rol için kendi parfümünüzü kullandığınız oldu mu?
Broadway’de ‘Nine’da oynarken oldu. Parfümlerimden ‘Mediterráneo’yu kullandım çünkü İtalyan bir karakteri canlandırıyordum. Parfümü kullanmadığım günlerde diğer oyuncular bunu fark ediyordu. Bir karakteri oluşturmak için her şeyi kullanabilirim. ‘Dolor y gloria’da ise kullanmadım, çünkü karakterin vaktinin olmayacağını düşündüm. Üzüntü ve yalnızlık dolu bir ruh hali içinde. Almodóvar’ı da bu halde, acıları ve fiziksel sorunlarıyla mücadele ederken gördüm. Amerika’dan arardım ve arkadaşları onu görmediklerini söylerlerdi. Neredeyse bedeninin içindeki kederlerinde yok oluyor gibiydi.
Önümüzdeki yıl 60 yaşına basıyorsunuz. Sıradaki büyük hedefiniz nedir?
İspanya’nın güneyinde, Malaga’da bir tiyatro aldım. Yönetmenlerinden biri olduğum ve Zach rolünü üstlendiğim ‘Chorus Line’ ile açılışını yapıyoruz, çünkü bir klasikle başlamak istedik. Memleketime bir şeyler katarak borcumu ödemek istedim.
Sırada Robert Downey Jr. ile birlikte rol aldığınız ‘The Voyage of Doctor Dolittle’ var. Nasıl bir karakteri oynuyorsunuz?
Bir korsanı oynuyorum. Tehlikeli biri.
‘Zorro’dan kalma kılıç yeteneklerinizden yeniden faydalandınız mı?
[Gülüyor] Pek değil. Etrafımda pek çok hayvan vardı, en azından ekranda öyle olacağını söylediler. Aslında yeşil kostümler içindeki adamlardı. Onlara hafifçe vuruyordum.
Downey Jr.’dan bahsetmişken soralım: Marvel sizinle hiç iletişime geçti mi?
İspanyol Marvel karakterlerinden bir grup ile ilgili geçtiler (karakterleri tanımıyordum), ama geri dönüş yapmadılar. Bir Marvel filminde rol almayan tek Hollywood oyuncusu ben olabilirim!
‘Dolor y gloria’, Almodóvar’la sekizinci filminiz. İlk filminiz ‘Laberinto de pasiones’de nasıl bir yönetmen olduğunu hatırlıyor musunuz?
Çok ilginçti. Karakterim eş cinseldi ve Madrid bitpazarında çalışıyordu. Pedro, karakterin erkeklerin apış aralarına baktığını söyledi. “Bunu yapmaktan rahatsız olur musun?” diye sordu. İlk sahnem buydu.
‘Dolor y gloria / Acı ve Zafer’, 4-13 Ekim arasında gerçekleşen Filmekimi’nde gösteriliyor ve 11 Ekim’de vizyona giriyor.