[image]
[title]Yaptığın işi kısaca özetleyebilir misin? Ne kadar zamandır bu işin içindesin?
2013 yılında, altı aylık staj döneminden sonra URU Group-KüçükÇiftlik Park kadrosuna dâhil oldum. Profesyonel olarak üç yıldır burada çalışıyorum. 2015 yılından beri etkinlik ve ağırlama yöneticisi olarak görevime devam ediyorum. Bu işe olan ilgim uzun zaman öncesine dayanıyor. Lise yıllarında kurduğum ve bugün hâlâ devam eden müzik grubum sayesinde etkinlik sektörüyle alakalı bilgi sahibiydim. Liseden sonra bu ilgimi üniversitede okuyacağım bölüme taşıma kararı aldım. Kültür Üniversitesi, Sanat ve Medya Yönetimi bölümünden mezun oldum. Şu an harika bir işim var.
Sanatçıların gündelik ihtiyaçlarının olduğu daha insani yanlarına şahit oluyorsun. Ne kadar profesyonel, ne kadar şahsi bir iletişiminiz var?
KüçükÇiftlik Park’taki işime paralel olarak müzik hayatım da devam ettiğim için, buraya gelen sanatçılar ile iletişimimiz daha rahat oluyor. Hem ihtiyaçlarından hem dillerinden daha rahat anlayabiliyor, derdimi anlatabiliyorum. Bu da kulisteki enerjiyi yükselten bir etmene dönüşüyor. Sanatçının sahneye çıkmadan önceki ruh hali, sahnesi için çok önemlidir. Bir etkinliğin en temel yapı taşı, etkinlikte sahne alacak sanatçı. Onu memnun etmek ve bu sayede onun da seyirciyi memnun etmesini sağlamak organizatörlerin önemli bir görevi.
Sanatçılar sahneye çıktıklarında işleri çok zor. Yıllar boyunca öğrendikleri ve yarattıkları her şeyi ya da kayda değer bulduklarını, etkinliğe gelen insanlara aktarmaya çalışıyorlar. Bir İspanyol atasözü der ki; “Sanatçı, gözünü ve kulağını bize ödünç verir.” Çok doğru bir söz.
Hep sanatçı kaprisi diye bir şeyden bahsedilir, sen böyle şeylerle karşılaştın mı?
Sanatçıların kulisteki iletişim kanalı, tur menajerleridir genelde. Garip taleplerle de, çok mütevazı taleplerle de karşılaşıyoruz. Şu sanatçıdan şöyle garip bir talep gelmişti veya böyle kaprisler çektik demek yerine, mütevazı sanatçıları örnek göstermek isterim. Bu çok daha uygun ve eleştirel olacaktır. Bence reklam olması gerekenler bu insanlar. Mesela Portishead, KüçükÇiftlik Park’a gelmiş en mütevazı gruplardan biri. Ekip olarak zaten severdik ama tanıştığımızdan beri daha da çok seviyoruz onları. Zaten yabancı sanatçılarla çalışmak yerli isimlerle çalışmaktan çok daha kolay. Dünyanın büyük festivallerinde sürekli yer alan ve uluslararası müzik yapıp turnelere çıkan isimler oldukları için, kuliste veya diğer aşamalarda çok daha rahat anlaşılabilir ve profesyonel oluyorlar.
Yaptığın işin artıları eksileri neler? Konserlerin tadını çıkarabiliyor musun?
İş tempom gayet yoğun. Bu sektörün kuralı budur. Yoğun tempoda fazla mesai ile çalışırsınız. Bu tempo bazı zamanlar düşüşe geçer ve rahatlarsınız. Kendi yaptığımız bir etkinlikte, etkinliğin kurulumundan bitimine kadar olan süreçte 52 saat uykusuz kaldığımı biliyorum. Ancak buradaysanız zaten sevdiğiniz işi yapıyorsunuz demektir. Bu yüzden, o 52 saatin sonundaki gurur ve mutluluğu hiçbir şeye değişmem. Kendi etkinliklerimizde sahne alan grupları resmen izleyemiyor ve dinleyemiyoruz. Bu bir gerçek. Mekân olarak ev sahipliği yaptığımız etkinliklerde ise mekân çalışanı olarak denetim amaçlı alanda oluyoruz. Böyle zamanlarda sahneyi izleme fırsatını daha çok buluyoruz.
Bu sektör dışarıdan göründüğü kadar eğlenceli bir yer mi?
Bunun daha kolay anlaşılabilmesi için size bir etkinliğin varoluş sürecinden bitimine kadar geçirdiği tüm evreleri ve bizim buradaki görevlerimizi anlatmam gerekli. Sorunuza kısaca şöyle cevap vereyim; ofisimizde, gayet eğlenceli, sorunsuz, rahat ve çok güzel arkadaşlıklardan oluşan bir çalışma ortamımız var. Ancak etkinlik günleri, eğlence kavramı etkinliklerimize gelen insanlar için daha geçerli bir kavram haline geliyor. Zaten onların eğlenceli vakit geçirebilmeleri için birilerinin arka planda eğlenmemesi gerekiyor.
Birlikte en uyumlu çalıştığın isimler kimlerdi?
Portishead, The Dø, Alt-J ve Skrillex.