Cezayir

Eminiz siz de Beyoğlu’nda gidilecek yer eksikliğinden şikâyet eden birilerine kulak misafiri olmuşsunuzdur ya da belki de bu durumdan bizzat siz de rahatsız oluyorsunuz. Sorun özellikle İstiklal Caddesi’nde hüküm süren bir tek tipleşme olarak özetlenebilir. Ayakkabı satın alabileceğiniz ya da kahve içebileceğiniz onlarca yer var; peki ferah ferah oturup iyi yemek yiyebileceğiniz, bulunduğu binanın tarihine saygıda kusur etmeyen yerler?

Durum böyleyken Cezayir binasının önemi büyük. Hatırlarsınız, geçtiğimiz senelerde restore edilmişti fakat son zamanlarda basın toplantılarının, kültür-sanat etkinliklerinin yapıldığı bir yer olmasının dışında başka bir işleviyle öne çıkmıyordu. Bu durum Ağustos sonunda değişti, Tamirane ekibinin devraldığı Cezayir, dört dörtlük bir projeyle yenilenerek kapılarını açtı.

Atelier187’nin mimari projesine el attığı Cezayir hiç de yenilenmişe benzemiyor aslında. Eski halinden yadigâr dev avizesiyle, duvarların dışından geçen ilkel görünümlü elektrik hatlarıyla ihtiyar bir delikanlı. Esas yenilik ise menüsünde ve artık çok amaçlı bir mekân olmasında. Toplantılar, özel etkinlikler için ideal birçok odası var, önümüzdeki günlerde film gösterimleri ve ufak konserler yapılması da planlanıyor. İki ayrı katındaki iki ayrı menüsüyle yemek konusunda da seçenekler bol.

Giriş katının menüsü ev ve ofis dışındaki ortamlarda çalışmayı tercih edenleri sevindirecek şekilde hazırlanmış. Atıştırmalıklardan ve tatlılardan oluşan sade bir seçki var; ekmeği Cezayir’in fırınından çıkan sandviçler 19-32 TL arasında, somon fümeli (18 TL) veya patatesli (11 TL) seçenekleriyle pizzetta’lar (mini pizza’lar) gibi mideye indirmesi kolay seçenekler de bulunuyor. Bahçe katındaki menüde ise çok daha fazla seçenek var.

Daha önce La Scarpetta ve Ristorante Italia di Massimo Bottura’da çalışan Şef Fırat Yanardağ’ın başı çektiği sekiz kişilik, genç bir mutfak ekibi Cezayir’in yemeklerinden sorumlu. Deneysel yemeklerden hiç kaçınmıyorlar, mesela hurma chutney ile servis edilen yufkalı karides (25 TL) ya da bir tür cevizli ‘sloppy joe’ (yani kıyma burger) olan Cezayir burger (29 TL) gibi formülünde pek kusur bulamayacağınız ama başka yerlerde sık sık karşılaşamayacağınız yemekler var. Tatlılar arasından Cezayir’in eski menüsünden kalan Cezayir muhallebiye  (17 TL) bir şans verin. Kadayıflı ve damla sakızlı bu muhallebi, çikolatalı crumble ve nar taneleriyle süslenerek top top hale getirilmiş bir şekilde sunuluyor. Menü bir hayli kalabalık, fakat yemeklerin çoğu gayet rahat yenilecek, damağı zorlamayan lezzetler. Mesela midye, deniz tarağı ve jumbo karidesli buğday paella (40 TL) beklediğimizden daha hafif, churros (10 TL) ise yenmesini kolaylaştıran ince şeritler halinde ve tarçın sevmeyenler için sade parçaların da yer aldığı bir bardakta çıktı karşımıza.

Yemek menüsü ne kadar başarılı olsa da Cezayir’in esas takdir edilesi tarafı bambaşka. Tamirane ekibi Cezayir’i devralırken yeni bir mekân açma hayaliyle hareket etmemiş. Amaçları çok sevdikleri bir binayı hak ettiği gibi yenilemek, Beyoğlu’nun ‘bitmemesi’ için bir adımı da kendi ayaklarıyla atabilmek. Tarihe sahip çıkılan bir yerde, Beyoğlu’nda başka yerde bulamayacağınız genişlikte bir bahçede vakit geçirmek için başka sebep lazım mı?