Nano Cafe

Altı masalı küçücük bir yer burası. Duvarlarında Fransız fotoğrafçı Caroline Pochoy’un eserleri asılı. Bundan sonra da her ay değişen mini sergiler olacakmış. Fonda hep faal Fransız radyosu sayesinde havaya girmemiz çok vaktimizi almadı. Yan masada oturanlarla laflama, mekânın sahibiyle hoş bir sohbete dalma faslı içeriye adım atar atmaz başladı. Nano’da sadece kahve, bitki çayları ve taze kekler, kurabiyeler var (yakında sandviçlere de sıra gelecek). Anlayacağınız buradan alabileceğiniz şimdilik mis kokulu bir kahve eşliğinde ev yapımı bir tatlı. Ama tüm bunların en iyisini yaptıklarını içtenlikle söyleyebiliriz.

 

 

 

Kahveler Douwe Egberts marka. Çekirdekten çekip taze taze hazırlıyorlar. Yanına kakaoya hiç bulaşmadan bitter çikolatayla yapılan mozaik keki yakıştırabilirsiniz. Bizim size önerimiz denk gelirse yine kakaodan muaf çikolatalı keki denemeniz. Çikolatanın kendisinden bile etkili bir çikolata tadı, lokmanızı tuhaf memnuniyet sesleri çıkarmadan yutmanızı engelliyor. Ardından balkabaklı cheesecake’in son dilimine talip oluyoruz. Tabanı olabildiğince ince tutulmuş, bu da üstünü kaplayan kremsi balkabağı püresine doymanızı sağlıyor. Balkabağının kendi şekerini bire bir alıyorsunuz, yazın da incirlisini yapıyorlarmış. Nano’da zaman geçirip de oraya dair gelecek planları yapmamak mümkün değil. Mesela yağmurlu bir günde, tek başınıza içeriden bir masa kapıp kahveniz ve ilahi çikolatalı kekinizle ve kitabınızla baş başa kalmak istiyorsunuz. Ya da uzun zamandır görmediğiniz bir dostunuzla uzun ve derin bir sohbete dalmak için köşe masayı gözünüze kestiriyorsunuz. Ne demişler: “Az çoktur.”