[image]
[title]Romana 2007’de başladın ve 2015’te tamamladın. Neden bu kadar uzun sürdü?Geçim derdi, özgüven krizleri, memlekette ve dünyada yaşanan gelişmelerin yarattığı moralsizlik... Ama genel olarak, önceki kitaplarda da “Tamam oluyor galiba, yayınlanma ihtimali var,” deme noktasına geç gelmiştim. Bir kitabı yayınlamak, insanların karşısına çırılçıplak çıkmak gibi bir şey, cesaret istiyor.
İstanbul, ‘Merhume’nin fonunda çok canlı bir şekilde yer alıyor. İstanbul’la bağların nasıl?
Anlattığım yerler, iyi bildiğim, yıllarımı geçirdiğim yerler. Belki canlı görünmeleri bundandır. İstanbul dayanıklı bir virüs gibi. İnsanın içine girdi mi çıkmak bilmiyor. Arada bir, ayakta kalma çabasından sıkılıp memleketim İzmir’e dönesim geliyor. Ama Karaköy’e inince, vapura binip Kadıköy’e geçince veya bir meyhanede iki tek atınca hemen geçiyor.
Eşcinsel bir kadını odağına alan bir roman yazma fikri nasıl çıktı?
Erkek egemen dünyanın hayatı kendisi ve başkaları için cehenneme çeviren şiddetini, riyakârlığını; dışında kalan herkese uyguladığı zulmü anlatmaya niyet etmiştim. O dışarıda kalan dünyanın tüm aktörleri (kadınlar, çocuklar, LGBTİ bireyler) başından itibaren anlatının ayrılmaz parçası oldu. LGBTİ mücadelesini daha güzel bir dünya kurmak için çok önemli gördüm hep.
Kitapta trafik kazasında kaybettiğimiz LGBTİ aktivistleri Boysan Yakar ve Zeliş Deniz’e de selam çakmışsın.
Aynı kazada hayatını kaybeden Mert Serçe’yi de anmadan geçmeyelim. Boysan ve Zeliş’i gıyaben biliyordum ve şahane insanlar olduklarına dair çok şey duymuştum. Bunun, onlara bir saygı duruşu, LGBTİ mücadelesine ve aktivistlerine bir selam olarak okunmasını dilerim.
Romanda cinsel yönelimini gizlemeden yaşayan karakterlerin olması geleceğe dair bir temenni olarak okunabilir mi?
Evet. Kimsenin “şu veya bu” diye işaret edilip ötekileştirilmediği; bütün kimliklerin kendini ifade edip hayatını yaşayabildiği bir dünya temennisi...
Merhume - Murat Uyurkulak
April Yayıncılık, 320 sayfa, 20 TL