[image]
[title]Londra’da bale çalışmaları üzerine yüksek lisans yaptın. Bale gibi klasik bir disiplinden daha özgür bir alan olan performans sanatlarına geçişin nasıl oldu?
Yüksek lisansımı yaparken bir dersimin bitirme projesi olarak performans hazırladım. Bir disiplin içerisinde kodlanmamış, dili olmayan bir beden kullanmak istedim ve sanat için modellik yapan biriyle çalıştım. Kendisi duygularıyla, bedenini nasıl kullanmak istiyorsa o yönde ilerledi ve ortaya samimi bir iş çıktı. O an beden ve kafa olarak özgürlüğün sonuçlarının ne kadar etkileyici olabileceğini anladım. Zaten her şeyde bir duygu, bir bağ arıyorum ve baktım ki bunu performans sanatında bulabiliyorum.
Performans alanında bir eksiklik olduğunu düşünerek mi Performistanbul’u kurdun?
Kesinlikle bir boşluk vardı, performans sanatçılarının işleri somut olmadığı ve satılamadığı için kimse risk alıp bu sanata sahip çıkmıyor. Bu yüzyılda artık müzelerdeki gibi durağan işlerin değil yaşayan işlerin sergilenmesi gerektiğine inanıyorum. Bu yüzden performans sanatı deneyiminin değere ve ihtiyaca dönüşeceğini bilerek bu adımı attım.
Performistanbul’un sabit bir mekânı yok. İlerisi için bir mekân sahibi olmayı hayal ediyor musunuz?
Mekânsız hareket etmeyi tercih ediyoruz çünkü daha çok yayılmalı, farklı kitlelere ulaşmalıyız. Dolayısıyla bir mekân ile kendimizi kısıtlamak doğru olmaz. Ayrıca performansın doğası gereği farklı mekânların dokusuna, ruhuna ihtiyacımız var. Tabii ki büyümeyi hayal ediyoruz ve büyüyoruz, kısa bir zaman geçmiş olsa da aramıza yeni katılan sanatçılarımız var