5 adımda Stephen King'i sinemaya uyarlama sanatı

Ne kadar iyi bir yazar olursa olsun, Stephen King kendi romanlarını senaryolaştırmayı pek başaramıyor. ‘Cat’s Eye’ (1985), ‘Cell’ (2016) ve en korkunç filmlerinden biri olmaya adayken, izleyiciyi neredeyse hiç etkilemeyen ‘Pet Sematary / Hayvan Mezarlığı’nın (1989) başarısızlığının sebebi Stephen King tarafından yazılmış sıkıcı senaryolarıydı. Bizzat yönettiği ‘Maximum Overdrive’ (1986) sonrasında ise bir daha asla kamera arkasına geçmeyeceğine dair söz vermek zorunda kalmıştı ünlü yazar.

Stephen King’in detaylarla dolu satırları, enteresan karakterleri ve tüyleri diken diken eden pasajlarıyla kimse boy ölçüşemez elbette. Ancak efsane ‘The Shining / Cinnet’teki (1980) meşhur labirent ve asansörden fışkıran kan gibi detayları, yapım sürecinde Stanley Kubrick’in tasarladığını not düşmek gerek. ‘The Mist / Öldüren Sis’ (2007) için filmin yönetmeni ve senartisti Frank Darabont’un yazdığı bambaşka ve daha karanlık son ise Stephen King tarafından olağanüstü bulunmuştu.

Stephen King filmlerindeki başarılı performanslar, sınırlarını zorlamayı seven oyunculara ait oluyor. ‘The Dead Zone’da (1983) Christopher Walken, geleceği gören Johnny Smith karakteriyle beyaz perdedeki en iyi performansına imza atmıştı. Oscar’lı oyuncu Sissy Spacek ise kariyeri boyunca hiçbir zaman ‘Carrie / Günah Tohumu’nda (1976) bir domuzun kanına bulandığı sahnedeki kadar hipnotize edici olmadı.

Kabul etmek lazım, Kubrick yeteneğinde bir yönetmen değilsiniz. Zaten o kalibrede bir yönetmen de dünyaya kolay kolay gelmiyor. Bir Stephen King romanı uyarlarken yapılacak en mantıklı şey, yazarın haylaz ve çoğu zaman komik olan panik dolu satırlarını anlayabilecek bir yönetmenle çalışmak olur. Mesela John Carpenter ‘Christine’de (1983) intikam konusuna yoğunlaşmış ve zamanla kültleşecek bir filme imza atmayı başarmıştı.

Film stüdyolarının patronları sonu karmaşık olmayan filmleri tercih ediyor olabilir, ama Stephen King’in eserleri doğaları gereği insanın zihninde uzun süre kalmalıdırlar. Mesela ‘The Shawshank Redemption / Esaretin Bedeli’ (1994) filmini izledikten sonra, katillerin ve hırsızların gizlice güç birliği edişi üzerine düşünmeniz kaçınılmaz. Rob Reiner’in ‘Misery / Ölüm Kitabı’ (1990) filmi ise hayranlık müessesesinin ne gibi ürkütücü olaylara gebe olabileceğini akıllara kazır. Çünkü korku, asla yok olmaz; peşinizi bırakmaz.