Moro

İspanyolların en büyük keşfinin Amerika kıtası olduğunu iddia edenlere itirazımız var. Doğru cevap tapas olacaktı. Tapas sayesinde bar yemekleri konusunda medeniyet ilerlemiş, ‘paylaşımlık’ ve ‘atıştırmalık’ kelimeleri lügatımıza girmiştir. Moro’nun en büyük albenisi gerçek bir tapas barı çizgisinden şaşmaması. Moro, her öğüne deva olmaya çalışmıyor, menüsünü tapas çeşitleri etrafına kuruyor ve her gün 16.00’da açılan bir bar olarak doğru tercihi yapıyor. Tapas deyince akla gelen patatas bravas’ın lezzetinden Moro’nun mutfağının doğru yolda olduğunu anlıyorsunuz; baharatlı patates parçaları olması gerektiği gibi kıtır kıtır, belli ki birden fazla kere kızarmış. Soğuk domates çorbası ve tel şehriye paella gibi İspanyol lezzetlerinin yanı sıra ekmek üzeri atıştırmalıklar yani pintxos çeşitleri de menüde yer alıyor. Lucca ve Escale gibi yerlerden tanıdığımız Cevat Yıldırım’ın hazırladığı kokteyl menüsünü de hesaba katınca Moro’nun dört dörtlük bir bar olduğu aşikar.