Emine Gözde Sevim: Fotoğrafta izlenimcilik

Emine Gözde Sevim genç yaşta bursla gittiği ABD’de fotoğraf, sosyoloji ve uluslararası ilişkiler eğitimi almış bir sanatçı. İşlerinde bu üç alanın da etkilerini görmek mümkün. 11 Eylül sonrasında hızla yeniden şekillenmeye başlayan dünyayı ve bu dünyanın kapsadığı sıradan insanların gündelik hayatlarını kaydetmekle uğraşıyor uzun süredir. Bunu yaparken de ne fotoğrafın ne de gazeteciliğin imkânlarıyla sınırlı kalmak istemiyor. En azından Afganistan, Filistin, İsrail ve Mısır’da çektiği fotoğraflar bize bunu gösteriyor.

İster Mısır’daki devrimi ister İstanbul’dan eksik olmayan protestoları çekiyor olsun, onun derdi hiçbir zaman manşete çıkacak epik anı yakalamak değil, bunun yerine daha hassas, kolay görülmeyen, tüm şiddete rağmen akmaya devam eden gündeliğin içindeki imajları neredeyse izlenimci bir ressam edasıyla yakalamak. Bu izlenimcilik benzetmesi sadece anın gelip geçiciliğini belgelemekten kaynaklanmıyor, fotoğraflar estetik olarak da muğlak görüntüler yaratıyor. “Belli bir yer ya da grup hakkında kesin yargılar ortaya koymak istemiyorum. İnsanları milliyet ya da din gibi etiketlerle sınırlamak yerine onları münferit olaylardan mustarip kişiler olarak göstermek istiyorum,” diyerek anlatıyor derdini. Neticede bu felaketler dünyadaki herkesin başına gelebilir. Magnum Vakfı’nın en prestijli ödüllerinden Emergency bursuna layık görülen, Gezi eylemlerini anlattığı ‘Homeland Delirium’ ya da Arap Baharı sonrasında Mısır’da olup bitenlere göz attığı ‘Embed in Egypt’, bu yaklaşımın isabetli örneklerinden. Sevim’in fotoğraflarında tarih yalnızca devletlerin, büyük grupların, mühim olayların tarihi olmaktan çıkıp yanı başımızda duran bir sürece dönüşüyor ve akmakta olan tarihin yalnızca tanığı değil aynı zamanda birer aktörü olduğumuzu hatırlatıyor.