Fiminizi Seçin

Festivalin açılış filmi usta yönetmen Claire Denis’in imzasını taşıyan ‘Stars at Noon’. Cannes Film Festivali’nden bu yana yolunu gözlediğimiz ‘Stars at Noon’ festivalde Büyük Ödül’e layık görülerek dikkatleri üzerine çekmişti. ‘Fosse / Verdon’ dizisi ve ‘Once Upon a Time in... Hollywood / Bir Zamanlar... Hollywood’da’ filmiyle tanınan Margaret Qualley ile ‘On My Block’ dizisinden bildiğimiz Danny Ramirez’in başrolleri paylaştığı film bizleri 1984 yılında Nikaragua Devrimi’nin yaşandığı döneme götürerek tutkulu bir aşkın hikayesini anlatıyor.

Cannes ve Berlin gibi önemli film festivallerinin merakla beklenen yapımlarını toplamasıyla meşhur olan Filmekimi Cannes’ın açılış filmi ‘Coupez!’yi de programına dahil etti elbette. ‘Coupez!’, en iyi film dahil beş dalda Oscar kazanan ‘The Artist / Artist’ ile yıldızı parlayan yönetmen Michel Hazanavicius’un yeni filmi. ‘The Artist’ ile izleyicisini 1920’ler sonu Hollywood’una götüren Hazanavicius, ‘Coupez!’de bizi düşük bütçeli bir korku filminin setine davet ediyor. Seti gerçek zombilerin basmasının ardından film ekibi riskli bir karar alıp bu durumu avantaja çevirmeye karar veriyor. Yani çekimler durmuyor! Japonya yapımı
‘Kamera o tomeru na! / One Cut of the Dead’in Fransızca yeniden çevrimi olan ‘Coupez!’, korku-komedi türünden hoşlananların Filmekimi listesinde olmalı.

Romania’s Cristian Mungiu is not a prolific director – he’s made only three films since his devastating, Palme d’Or-winning abortion drama 4 Months, 3 Weeks and 2 Days in 2007 – and you can feel the weight of heavy contemplation in R.M.N.. It’s a dense, ominous and fiercely socially-conscious jab at xenophobia and nationalism in his homeland – and far beyond.

The setting, a small Translyvanian town nestled in the Carpathians, is a seemingly straightforward, mutually supportive community, despite its historically combustible mix of Romanians, Hungarians and German-speakers. A local bakery, managed by a bright, ambitious Hungarian woman called Csilla (Judith State), is expanding and urgently hiring new staff, albeit at lower pay than the locals are prepared to accept. In her spare time, she plays cello, prepping for the town’s festive concert. It’s Christmas and it should be a moment of celebration.

Even the unexpected return of Csilla’s sometime bedfellow, the gruff, volatile Matthias (Marin Grigore), from a job in a German abattoir, and the spectre of whatever it is in the local forests that has spooked Matthias’s young son, Rudi (Mark Blenyesi), into muteness, can’t quite break the equilibrium. The town’s ever-barking dogs seem to detect something darker lying in wait.

Sure enough, via long, unblinking takes and with a steady camera that occasionally switches to jerky handheld, Mungiu slowly reveals what’s really on his mind: a substrata of xenophobia, nationalism and racism that lies beneath it all. 

R.M.N. stands for ‘Rezonanta Magnetica Nucleara’, a medical scan that detects malignancies in the brain like the one attacking Matthias’s dad’s cerebral function. And the wider cancer here takes root when Csilla and the bakery’s owner hire three diligent, polite Sri Lankan men to fill the gap in their workforce. The town slowly turns, with the local priest as a mediator who comes depressingly close to doubling up as a cheerleader for the angry mob.

One climactic scene somehow juggles 26 different speaking characters in a single 17-minute take

It’s the things that are hidden that matter here, and while inevitably R.M.N. takes a while to find them, its complex web of human relationships is compelling in itself. (There’s an impactful subplot involving Mattias, hardly a poster child for enlightened fatherhood, and his estranged wife in a tug-of-war over how to parent Rudi.)

But with its gutsy performances, especially from the terrific Slate, and one mighty scene involving a climactic town hall meeting that somehow juggles 26 different speaking characters in a single 17-minute take, R.M.N. works best when it morphs into something akin to a western. Only a handful of enlightened folk, led by the courageous Csilla, stand firm in the face of threats and intimidation against their visitors – at one point, they’re all holed up at the Sri Lankan men’s house with masked intruders outside – as all that prejudice spills viciously out. The film’s downbeat conclusion suggests that they, and Europe as a whole, may be fighting a losing battle. 

R.M.N. premiered at the Cannes Film Festival.

In 2000, real-life builder and war veteran Saeed Hanaei began a year-long killing spree in Iran’s holy city of Mashhad. He scoured the city by night on a motorbike, hunting for sex workers in a kind of Travis Bickle-esque quest to cleanse the streets of ‘vice’. A religious nut, he believed he had righteousness on his side and the tacit support of Islamic clerks.  

Surprisingly, the greatest horror that lies in the heart of Iranian-Danish director Ali Abbasi’s suffocating, often graphic serial-killer procedural about him and the dogged, partly fictionalised female reporter, Rahimi, who hunted him down, isn’t even found in the killings themselves – unblinkingly depicted and gruelling to sit through as they absolutely are. 

Instead, and almost uniquely in this bloody and well-worn genre, it’s the wider reaction to the murders that truly shocks. They are celebrated. Hanaei is hailed in the streets as a kind of folk hero. Police and clerks alike contort themselves to find ways to first overlook and then excuse the crimes. His young son’s respect for him skyrockets. 

Barring its gripping opening scene, Holy Spider doesn’t take the Seven approach of masking the killer’s identity. Abbasi wants us to know exactly who he is: a family man who is rotting from the inside; a moral vacuum given a perverse authority by the Islamic clerics who preach vehemently against the sex workers and drug addicts he targets without stopping to consider what drove them onto the streets in the first place. It’s surely significant that his first victim is covered in bruises long before Hanaei gets hold of her.

The greatest horror in this suffocating, graphic serial-killer isn’t even the murders themselves

Hanaei is played by Mehdi Bajestani as a man of the most bovine cunning who, in a functioning society, would have been caught almost immediately. Zar Amir-Ebrahimi is terrific as the daring but disillusioned journo who encounters sexism, obstruction and menace in every corner of this bleakly patriarchal world. She arrives in Mashhad in ‘disgrace’ after being sexually harrassed at work, a fake tag exploited at every turned by the male officials of the town.

Abbasi offered a brilliantly leftfield perspective on immigration and otherness with his 2018 debut Border, and his follow-up takes no prisoners in his critique of Iranian society’s built-in misogyny and fake piety. Needless to say, he didn’t film Holy Spider in Iran itself. The film was shot on location in Jordan with a cast of exiled Iranian actors (in a grim life-imitating-art twist, Amir-Ebrahimi had to leave her homeland when she fell victim to revenge porn), and there’s definitely no holds barred here or anyone looking over his shoulder. The final scene, an admiring recreation of Hanaei’s crimes from the most depressing source imaginable, is truly haunting. 

Holy Spider premiered at the Cannes Film Festival.

Yönetmen Charlotte Wells, Cannes’dan Jüri Ödülü ile dönen ilk uzun metrajı ‘Afersun’da başrolü ‘Normal People’ dizisinin yıldızı Paul Mescal’a emanet etti. Filmde babasıyla 20 yıl önce Fethiye’de yaz tatili yapmış olan Sophie’nin anılarına ortak oluyoruz. Yer yer hüzünlü yer yer neşeli bir baba-kız hikayesi bizi bekliyor.

Jerzy Skolimowski Polonya sinemasının en büyük yönetmenlerinden biri. Daha önce hem Venedik hem de İstanbul Film Festivali’nde Yaşam Boyu Başarı Ödülü’ne de layık görülen 84 yaşındaki efsane yönetmen ‘EO’ ile sinemaya geri döndü. Kendisi performansından hiçbir şey kaybetmemiş olacak ki ‘EO’ prömiyerini yaptığı Cannes’da Jüri Ödülü’nün yanı sıra Film Müziği Ödülü’nün de sahibi oldu. Skolimowski ‘EO’yu Robert Bresson imzalı ‘Au hasard Balthazar
/ Rastgele Balthazar’dan (1966) esinlenerek çekmiş. Bunun kendisini ağlatan tek film olduğunu söylüyor Skolimowski. Bu filmde dünyaya hüzünlü bir eşeğin gözünden bakmaya davet ediyor bizi usta yönetmen. Bu davete kim hayır diyebilir ki?

‘Oldeuboi / İhtiyar Delikanlı’dan ‘Ah-ga-ssi / Hizmetçi’ye, pek çok unutulmaz filmde imzası bulunan Park Chan-wook, Cannes’ın olmazsa olmaz isimlerinden biri. Kendisinin son filmi ‘Heojil kyolshim’ de Altın Palmiye için yarıştı ve En İyi Yönetmen Ödülü’nü kazandı. 90’lı yılların erotik gerilimlerini akla getiren filmin odağında azimli bir polis dedektifi yer alıyor. Bir cinayet vakasının ana şüphelisine karşı beslediği romantik duygular dedektifin yürüttüğü soruşturma sürecini zorlaştırıyor. Gizemlerle dolu senaryosuyla dikkat çeken filmi Güney Koreli yönetmenin hayranları kaçırmamalı.

2018’de Cannes’da Altın Palmiye’ye layık görülen ‘Shoplifters / Arakçılar’ın yönetmeni Hirokazu Koreeda yeni filmiyle bu yıl bir kez daha festivaldeydi. Altın Palmiye için yarışan Japon yönetmenin filmi bu kez festivalden En İyi Erkek Oyuncu (Song Kang-ho) ve Ekümenik Jüri Ödülü ile döndü. Film terk edilen bebekleri kara borsada satan bir ikili, bebeğini terk etmek zorunda kalan bir anne ve onları izleyen iki dedektife odaklanıyor. Karakterlerini yargılamadan analiz etmesiyle takdir toplayan film kan bağı, seçilmiş ve seçilmemiş aileler gibi kavramları ele alıyor.

Müthiş bir büyüme öyküsü anlatan ‘Girl / Kız’ ile tanıdığımız Lukas Dhont’un yeni filmi ‘Close’ bu yıl Cannes’da Claire Denis’nin ‘Stars at Noon’uyla Büyük Ödül’ü paylaştı. Belçikalı yönetmen trans bir ergenin mücadelesine odaklandığı ‘Girl’ün ardından‘Close’da yine etkileyici bir hikaye anlatıyor. 13 yaşındaki iki çocuğun arkadaşlığının bozulmasına tanıklık ettiğimiz film arkadaşlık, samimiyet, korku, erkeksilik gibi kavramlar üzerine düşündürüyor izleyicisini.

Tarik Saleh bu yıl Cannes’da En İyi Senaryo Ödülü’ne layık görülen ve büyük bir kısmı İstanbul’da çekilen ‘Walad min al Janna’ ile festivale konuk oluyor. Kahire’nin prestijli bir üniversitesinde bir imam öğrencilerinin önünde hayatını kaybeder. Bu trajik olayın ardından imamın yerine geçmek isteyenler arasında amansız bir savaş başlar. Etkileyici bir politik gerilim izlemek istiyorsanız kaçırmayın.